Botar unha cometa
era guindar os sonoños
todos pola fiestra.
Era poñer a ialma
por enriba das ponlas
máis erguidas da fraga.
Era andar cos miñatos
nun outo vóo suspenso
sobor da paz dos campos.
Era ter -¡cousa meiga!-
o corazón atado
cun longo fío á terra.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario