A bolboreta amarela
despregaba as súas azas;
aquela primaveriña
revoando pola praza.
A bolboreta amarela
pousábase encol das flores;
aquela primaveriña,
enfeitizada de amores.
A bolboreta amarela
danzaba con motio xeito;
aquela primaveriña
tiña un segredo no peito.
A bolboreta amarela
cansa de tanto voar;
aquela primaveriña
cun paxaro foi casar.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario